W biocenozie leśnej lasu naturalnego (lub prawie naturalnego) ilość organizmów chorobotwórczych i szkodników drzew jest równoważona przez liczne organizmy, które przyczyniają się do ograniczania procesów chorobowych. Są to między innymi drapieżne pajęczaki, pasożytnicze owady, płazy, gady, ptaki i ssaki żywiące się owadami leśnymi. W lasach zagospodarowanych liczebność organizmów które wpływają na samoregulację ilościową jest znacznie mniejsza (zachwiana równowaga biologiczna) co może prowadzić do zwiększania się ilości szkodliwych owadów. Lasy Nadleśnictwa Radzyń Podlaski są narażone na wiele czynników biotycznych i abiotycznych; a w mniejszym stopniu na czynniki antropogeniczne. Chociaż są stosunkowo odporne na występowanie szkodników lasu, pomimo tego w ubiegłym okresie gospodarczym wystąpiły szkody od borecznika sosnowca, szeliniaka sosnowca oraz  pędraka i i imago chrabąszcza. Znaczne szkody w uprawach i młodnikach wyrządziła zwierzyna. Lasy ucierpiały również od silnych wiatrów i okiści. Największe szkody spowodowane przez silne wiatry i okiść powstały w listopadzie 1999 roku i kwietniu 2000 roku. Z innych zagrożeń środowiska leśnego Nadleśnictwa Radzyń Podlaski warto jeszcze zwrócić uwagę na zagrożenia wynikające z przebiegu przez jego teren szlaków komunikacyjnych, melioracji odwadniających terenów przylegających do kompleksów leśnych, funkcjonowania żwirowni w okolicy wsi Bereza, wysypiska odpadów komunalnych na południe od Radzynia Podlaskiego czy także choćby niekontrolowanego rozwoju turystyki. Ogólnie przyjąć można, że negatywny wpływ tych wszystkich wymienionych wyżej zagrożeń powodowanych działalnością człowieka nie jest specjalnie duży, lecz tym niemniej należy go monitorować i w razie konieczności odpowiednio przeciwdziałać. Wszelka działalność w zakresie ochrony lasu jest prowadzona w oparciu o instrukcję ochrony lasu, prognozy występowania szkodliwych owadów, właściwą ocenę stopnia zagrożenia drzewostanów, rozpoznanie terenowe wykonywane przez pracowników nadleśnictwa. W dalszym ciągu będziemy kontynuować dotychczasowe metody zwalczania występowania szkodliwych owadów tj.(glebowych, upraw i młodników, drzewostanów starszych), chorób powodowanych przez patogeny grzybowe, zapobiegać szkodom wyrządzonym przez zwierzynę oraz prowadzić czynności związane z ochroną różnorodności biologicznej.