"Wilk szary (Canis lupus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), zamieszkującego lasy, równiny, tereny bagienne oraz góry Eurazji i Ameryki Północnej. Gatunek o skłonnościach terytorialnych. Zwykle terytorium zajmowane przez watahę to 100–300 km², ale wielkość ta zależy od dostępności pokarmu i terenu. Może występować współużytkowanie części terenu przez dwie konkurujące watahy. Wilk jest w stanie w dobę pokonać dystans kilkudziesięciu kilometrów. W 2018 oficjalne dane statystyczne podawały, że populacja wilka w Polsce liczyła około 1500 osobników, natomiast z szacunków leśników wynikało, że może być ich nawet 2500".

Gatunek ten pojawił się także na terenie naszego nadleśnictwa wzbogacając jego bioróżnorodność i stanowiąc swego rodzaju ciekawostkę przyrodniczą. Trzeba jednak pamiętać, że jest to wciąż dzikie zwierzę i przy bliższym spotkaniu należy zachowywać się w określony sposób. Co  należy zrobić, jeśli już komuś przydarzy się spotkanie z wilkiem, a zwierzę nie ucieknie od razu, lecz będzie się nam przyglądać? Takie zachowanie nie jest przejawem szczególnej zuchwałości czy agresji drapieżników. Wilki są inteligentne i ciekawskie. Widzą inaczej niż ludzie (monochromatycznie, mniej ostro), i potrzebują więcej czasu na ocenę, z jakim obiektem mają do czynienia. O wiele bardziej doskonały jest ich zmysł powonienia, dlatego zwykle czekają aż do ich nozdrzy dotrze nasz zapach, a potem odchodzą.

Co zrobić, gdy spotkasz wilka?

• Zachowaj spokój. Wycofaj się powoli i poczekaj, aż wilk się oddali.
• Jeśli wilk zacznie się do ciebie zbliżać, wyprostuj się i rozłóż ręce, demonstrując swój wzrost.
• Zawołaj głośno lub zaklaszcz w dłonie. Pomoże to spłoszyć zwierzę.
• Jeśli mimo podjętych akcji wilk dalej nie ucieka, na wszelki wypadek chwyć kij lub gałąź, które w ostateczności mogą posłużyć ci do obrony.